Στον αντίποδα, οι κατασκευάστριες εταιρείες των supercars και hypercars δε μετοικούν τόσο εύκολα τα εργοστάσιά τους, λόγω της ακριβής κατασκευής των υλικών και φυσικά λόγω της τιμής που πωλούνται, δεδομένου ότι η ζήτηση παραμένει στα ύψη, επομένως δεν υπάρχει και λόγος να γίνει αυτό. Στα βάθη της Ασίας βρίσκεται ένα μικρό κρατίδιο εν ονόματι Μπουτάν. Γιατί το αναφέρουμε αυτό; Ο λόγος είναι απλός. Εκτός του βασιλείου που διατηρεί, φιλοδοξεί να γίνει και το “βασίλειο” των ηλεκτρικών αυτοκινήτων. Είναι ένα από τα ελάχιστα κράτη που το Εθνικό Ακαθάριστο Προϊόν του μονίμως βρίσκεται σε ανοδική πορεία εδώ και 40 χρόνια. Έτσι λοιπόν, σε αυτό το μικρό κρατίδιο, ο Πρωθυπουργός της χώρας Τσέρινγκ Τομπγκάι δήλωσε ότι θα συνεργαστεί με τη Nissan προκειμένου να καταφέρουν να προσελκύσουν το ενδιαφέρον των εταιρειών, προκειμένου να αναλάβουν πλήρως την κατασκευή των ηλεκτροκίνητων οχημάτων.
Το Μπουτάν αριθμεί 700.000 κατοίκους και κάποιοι μπορεί να αναρωτηθούν πώς είναι δυνατό ένα τόσο μικρό κρατίδιο να περιμένει αξιώσεις στον τομέα της αυτοκίνησης. Και όμως, αυτό το μικρό κρατίδιο διαθέτει τέσσερα υδροηλεκτρικά εργοστάσια συνολικής παραγωγής 1.400 MW, το οποίο ισοδυναμεί με έναν ολόκληρο πυρηνικό αντιδραστήρα. Στόχος τους είναι μέχρι το 2020 οι τέσσερις μονάδες τους να ξεπερνούν τα 10.000 MW. Αυτό που τους κάνει να υποφέρουν είναι ότι αναγκάζονται να αγοράζουν τα καύσιμα από αλλού, γεγονός που βαρύνει πολύ τον προϋπολογισμό της χώρας. Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο αναζητούν λύσεις και κατέληξαν λοιπόν στην πιο συμφέρουσα, όπως προαναφέραμε.
Εμείς διατηρούμε τις επιφυλάξεις μας, γιατί η τιμή ενός Leaf ξεκινάει πάνω από 15.000€, ποσό απαγορευτικό για τους περισσότερους κατοίκους του Μπουτάν, αφού ο μισθός κυμαίνεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Παρ’ όλα αυτά, ο Πρωθυπουργός της χώρας ελπίζει ότι θα βρει στήριξη από διεθνείς οργανισμούς, ή ακόμα και από επιχειρηματίες, ώστε η τιμή του να πέσει στο 1/3, κάτι που θα μετατρέψει και το κόστος αγοράς σε προσιτό για τους εγχώριους κατοίκους. Μπορεί ωστόσο ο Πρωθυπουργός να είναι αρκετά αισιόδοξος, αλλά όσοι γνωρίζουν το πώς κινούνται οι εταιρείες της αυτοκίνησης και βλέποντας ότι το μικρό κρατίδιο είναι καθαρά χωρισμένο σε δύο μέρη εχόντων-μη εχόντων, θα συνιστούσαμε για την πρώτη κατηγορία ανθρώπων να στραφεί σε αυτοκίνητα που κατασκευάζονται για την Ινδία, κάνοντας το κόστος αγοράς ακόμα πιο προσιτό στους κατοίκους. Έτσι, και αυτός θα είναι ικανοποιημένος, αφού θα έχει ευχαριστημένους τους πολίτες, αλλά και εκείνοι θα έχουν τη δυνατότητα να αποκτήσουν ένα σύγχρονο αυτοκίνητο.